شهر تفلیس که در حال حاضر پایتخت کشور گرجستان می باشد روزگاری قسمتی از خاک ایران بود . اما با دست جور و ستم روزگار از ایران با بی مهری جدا شد. و سال ها به اتحاد جماهیر شوروی پیوست اما سرانجام از این کشور هم مستقل و تبدیل به یک کشور مستقل شد :
در زبان گرجی این شهر تیفلیسی یا ته بیلیسی مشتق از واژه تپهیلی (به معنای گرم؛ منسوب به چشمه های آب گرم تفلیس) نامیده میشود . تفلیس در هزاره چهارم تا سوم پیش از میلاد مسکونی شد. برای اولین بار در سالنامه های قرن چهارم میلادی از تفلیس به عنوان قلعه ـ شهر نام برده شده است .
تفلیس به علت واقع شدن در محل تلاقی راههای مهم همیشه دارای اهمیت منطقه ای بوده و همین ویژگیها سبب گسترش و توسعه این شهر از دیرباز تاکنون شده است. این شهر در ۱۲۰ کیلومتری رشته کوه قفقاز بزرگ و ۲۵۰ کیلومتری دریای سیاه قرار دارد و با شهرهای تاشکند، استانبول، رم، بارسلون، بوستون، و شیکاگو هم عرض است .
شهر در دو طرف ساحل رود کر * / کور (به زبان گرجی متکواری) در درون درهای گسترده است . این رود که از کوه های کردستان ترکیه سرچشمه میگیرد به طول ۳۶ کیلومتر در شهر جاری است. سد اورتاچالا سرعت جریان آب را در مسیر شهر کاهش میدهد و رژیم آبی آن را تنظیم میکند .
پنج نهر کوهستانی که از آبراهه های زیرزمینی میگذرند از دامنه های اطراف تفلیس به کر میریزند: دیگمیس تسکالی وره و تساوکیسیس تسقالی / تسکالی از مغرب گلدانیس تسکالی و لوچینیس تسکالی از مشرق .
دو دریاچة کوچک به نام لیسی و کو در دامنه های شمالی تفلیس واقع شدهاند. دریاچة تفلیس در پشت رشته کوه ماخات واقع است و پیرامون آن دشت سامگوری قرار دارد .کوه های متاتس میندا در مغرب تابوری و تیغه های سولالاکی در جنوب و رشته کوه ماخات در مشرق شهر واقع شده اند. در دامنه های شمال شرقی کوه تابوری چشمه های آب گرم جریان دارد که دارای ترکیبات قلیایی و سولفات است .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
